Ακέραιο μονόμυξο λυχνάρι. Βρέθηκε το 2003 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο πηγάδι ΝΜΑ 114 της οικίας Α.

Έχει βαθύ δίσκο με ακτίνες και τρεις επίπεδους δακτυλίους περιμετρικά και αυλακώσεις ανάμεσά τους. Ο ώμος είναι επίπεδος, διακοσμημένος με πλοχμό και ο μυκτήρας τριγωνικός σε μορφή ανθεμίου με ίχνη καύσης. Η λαβή έχει αυλακώσεις στη ράχη, διαμπερή οπή ανάρτησης και ανάγλυφο τσαμπί σταφυλιού στην απόληξή της. Η βάση είναι δακτυλιόσχημη, περιβάλλεται από δύο αυλακώσεις, και στο κέντρο της υπάρχει εγχάρακτο κισσόφυλλο, το οποίο αποτελούσε ίσως το εμπορικό σήμα του εργαστηρίου παραγωγής. Είναι πιθανόν το λυχνάρι να προέρχεται από το εργαστήριο του Ελπιδηφόρου.